Dün

Dün burada da belirtmiş olduğum gibi enteresan başlamıştı (sabah uyandığımda bugünü dün sanmıştım, yani dün uyandığımda önceki günde olduğumuzu düşünmüştüm. hatta önceki akşam bile aynı haller içerisindeydim.)
yani adam gibi bir "haftasonuna geldik yihhuuu!!!" tadı bile alamamıştım sabah uyanır uyanmaz. ama her dönemde olduğu gibi işyerime geldiğimde mutlu gerçekleri öğrenmiş idim. (ne mutlu bana)
enteresan bir işgününün hemen ardından yapmış olduğum planlar için aslında tam olarak bir gün kaybetmiş olduğumu anladım. (yaşasın hafta hızlı geçti diye sevinirken farkettim bunu da, ben perşembe günü için bir dünya plan yapmıştım oysaki ve dahi cuma için. peki ne oldu? perşembeyi atlayarak cumaya geldik ve arada bir gün kayboldu. yaşadığım bu garip günün açıklamasını aslında Goethe yapmış zamanında "ilk düğmeyi düzgün iliklemeyen sonunu düzgün ilikleyemez" (ya da bunun gibi birşeydi.) biliyorum ki ben haftanın ilk gününü düzgün ilikleyememiştim.
neyse, perşembeyi geçerek cuma planlarına geldik. güzel bir akşam olmasından öte güzel bir akşamdı.