Kim bilir?

kim bilir belki de en doğru olan buydu dediğim gibi. kenarda durup, tüm olan biteni sanki hiç yokmuşçasına seyretmek.
evet böylesi daha keyifli ve hiç hasarlı olurdu. şimdi orta kulağım ortalığa dağılan fısıltılara alıştı. rahatsız etmiyorlar beni.

ben belki yokum, belki de kendi baharımda yokluk yorganım altında uyuyorum.
mavi pamuk bulutlar sakin süzülüyor ve güneş yağdırıyorlar üzerime.

gülüyorum...